لیفت سینوس و مراحل آن

نبودن حجم کافی استخوان و نامناسب بودن کیفیت استخوان ها از علت هایی بودند که در گذشته ایمپلنت دندان انجام نمی شد. اما در حال حاضر با پیشرفت روش های درمانی، ایمپلنت دندان حتی بر روی استخوان هایی که کیفیت خوبی ندارند مثل بخش های خلقی فک نیز انجام می شود. لیفت سینوس یکی از روش هایی است که برای کاشت ایمپلنت فک بالا در شرایطی که استخوان بالا باریک است و نمی تواند ایمپلنت را پشتیبانی نماید، استفاده می شود.

در اصل عمل لیفت سینوس جراحی است که در آن با افزودن مواد پیوندی استخوان، قاعده استخوانی محکم و کافی برای پشتیبانی ایمپلنت دندان فراهم می شود. حالت دیگری که در بخش عقبی فک و به ویژه بعد از کشیده شدن دندان های مولر ایجاد می شود، افتادگی سینوس فکی و تحلیل پیشرونده استخوان در بخش خلفی و به ویژه در دیستال فک است.

✍🏻 جدول دسترسی سریع به مهم ترین عناوین این مطلب

• لیفت سینوس به روش باز
• لیفت سینوس به روش بسته
• لیفت سینوس با روش جدید بالون
• تکنیک های جایگزین لیفت سینوس و پیوند استخوان
• لیفت سینوس به روش کرستال سینوسی BAOSFE

لیفت سینوس به روش باز

سینوس فکی بزرگترین حفره پارانازال است و حجم بسیاری از استخوان های فک فوقانی را احاطه کرده است. این سینوس یک حفره دارای هوا به فرم هرم با چهار زاویه و دارای چهار دیواره است. در سینوس فکی، یک استیوم طبیعی با حفره بینی همان سمت بینی ارتباط برقرار می کند. کار این حفره، مرطوب نگه داشتن و گرم کردن هوایی است که تنفس می کنیم.

دیوار داخلی سینوس به وسیله غشاء مخاطی پوشش داده شده است. ( اشنایدرین ممبرین ) که دربردارنده اپیتلیوم مژک دار مثل سنگ فرشی استوانه ای است که با سلول های بازال است. ضخامت غشا در میان ۰٫۱۳ تا ۰٫۵ میلی متر در نوسان است. اگر ضخامت غشا به ۳ تا ۴ میلی متر برسد باید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.

میزان موفقیت یک ایمپلنت وابسته به میزان جوش خوردن ایمپلنت استخوان در طولانی مدت است که آن هم به پایداری اولیه، یعنی جمع شدگی کرتکس استخوانی و کیفیت آن و پایداری دوم یعنی پیشرفت پیشرونده استخوانی در اطراف تماسی سطح های ایمپلنت وابسته است. پس در موقعیت نقص استخوانی بیشتر شدن تعداد عددی استخوان ها خیلی مهم و حائز اهمیت است؛ به اندازه ای که بتوان ایمپلنت داخل استخوانی را با طول مناسب در بخش های خلفی-طرفی فک اجرا کرد.

اگر به حدود 5 سانتیمتر استخوان نیاز باشد، سینوس لیفت باز انجام می گیرد. در این روش، جراح با برشی در بافت لثه، سینوس را به سمت بالا برده و جای خالی را با پودر استخوان پر می کند. کاشت ایمپلنت همزمان با سینوس لیفت باز ممکن است. از مزیت های این روش، مشخص بودن موفقیت در روز عمل و همچنین افزایش استخوان بدون هیچ محدودیتی می باشد.

لیفت سینوس به روش بسته

در حالتی این روش برای بیمار مناسب است که تحلیل استخوان عمودی از 2 میلیمتر کمتر باشد. در این روش جراح با استفاده از یک دریل زیر سینوس را سوراخ کرده و پودر استخوان را به آن تزریق می کند. برای عدم برخورد سینوس با ابزار های دندانپزشکی، دقت بسیار بالایی برای جراح لازم است. در غیر این صورت بیمار با عوارضی مانند پارگی سینوس و یا عفونت رو به رو خواهد شد. این روش نسبت به سینوس لیفت باز، کم تهاجمی تر و کم هزینه تر بوده و در زمان کوتاه تری انجام می شود. اما عیبی که دارد این است که عدم موفقیت آن در روز عمل قابل تشخیص نمی باشد.

لیفت سینوس با روش جدید بالون

یکی از روش های به وجود آوردن پنجره جانبی استخوان (Bone Window) توسط انتروستومی است که پنجره جانبی استخوان به آهستگی به سوی درون سینوس فشار وارد می کند و باعث چرخش آن می گردد. این عمل احتیاج به تفکیک سنجش غشا از کف سینوس دارد. سپس پیوند استخوانی در زیر غشا گذاشته شده و قسمت باز شده را می بندند. معمولا از استخوان اتوژن به منزله پیوند برای این کار استفاده می کنند.

در حال حاضر از روش های رژنراتیو تازه ای که چند سال اخیر تولید شده از جمله فاکتور های رشد BMP-2 و۱ BMP و پلاسمای پر از پلاکت PRP و … هم برای این منظور استفاده می کنند. لازم به ذکر است که در حال حاضر خیلی از آزمایش های چند مرکزی بر روی استفاده از BMP-1 متمرکز شده است.

تکنیک های جایگزین لیفت سینوس و پیوند استخوان

البته تکنیک های جایگزین سینوسی با روش پنجره جانبی استخوان نیز هستند که در زیر به آنها اشاره می کنیم.

این تکنیک های جایگزین عبارتند از:

• ایمپلنت هایی با سایز کوچک
• ایمپلنت هایی با انحراف مزیو – دیستالی
• ایمپلنت های قرار گرفته پیش و پس از سینوس
• پروتز هایی با کانتی دور دیستال

لیفت سینوس به روش کرستال سینوسی BAOSFE

برتری های روش بلند کردن کرستال سینوسی BAOSFE

در بلند کردن کف سینوس با روش اسنتئوتوم، بیشتر شدن حجم تقریبا تا  0.5 سانتی متر مکعب اجتناب ناپذیر است. در صورتی که با روش بلند کردن سینوس از پنجره های جانبی (Lateral Window) هنگامی که ریج مانده به ۵ میلی متر و داخل شدن ایمپلنت به ۱۳ میلی متر برسد بیشتر شدن حجم باید تقریبا تا ۳,۵ ± ۱٫۳۳ میلی متر مکعب باشد.

در این تکنیک ریخت شناسی و کارکرد سینوس با تغییرات جزیی همراه است و همچنین با بلند کردن فلپ موکو پریوستال محدود به قسمت کرت می گردد و پس آسیب کمی به جریان خون دیواره جانبی سینوسی وارد می کند.

همینطور ممکن است سوراخ شدگی Perforation غشا کف سینوس پایین آمده و تغییرات آسیب شناسی مخاط سینوسی و سینوزیت نیز به نسبت نمونه های انجام شده با جراحی از دیواره جانبی کمتر شود.

عیب های روش BAOSFE در مقایسه با پنجره جانبی Lateral Window

اصلی ترین عیب بلند کردن کرشال سینوسی به کارگیری از چکش جراحی به منظور متراکم کردن ترابکول های استخوانی با استئوتوم می باشد. همینطور با بودن یا نبودن ماده پیوندی ، نیروی زیادی برای شکستن کف سینوس نیاز است که ممکن است برای بیمار تروماتیک شده و منجر به اذیت وی شود. کمک از فرزها به میزان زیادی منجر به پایین آمدن ناراحتی بیماری می گردد اما باعث زیاد شدن استخوان برداشتی می شود.

عیب دیگر این روش آن است که در روش BAOSFE اندازه بلند شدن کف سینوس در مقایسه با دسترسی از Lateral Window کمنر است چون بلند کردن تنها در قسمت کمی از غشا سینوسی اتفاق می افتد. بیشتر شدن ارتفاع عمودی در BAOSFE با قراردهی همزمان ایمپلنت از ۳ تا ۵ میلیمتر همراه است. این اندازه بلند شدگی در پنجره جانبی تقریبا ۱۰ میلیمتر است.